Let’s start!
Όσο απλή κι αν ακούγεται η διαδικασία της αναπνοής κατά την άσκηση, πολλές φορές ‘’ πιάνουμε’’ τον εαυτό μας να σφίγγει το στόμα, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα την αναπνοή. Κι όμως, ο κύκλος της αναπνοής είναι , αν όχι το πιο σημαντικό, ίσως ένα από τα πιο σημαντικά σημεία προσοχής, σε κάθε τύπο άσκησης. Κι ας έρθουμε τώρα πιο συγκεκριμένα στο pilates και ας πούμε δυο λόγια για την διαφραγματική αναπνοή. Μη σας τρομάζει η λέξη, τα πράγματα εδώ είναι απλά. Αυτός ο τύπος αναπνοής συνδέει τον θώρακα με την πύελο. Μέσω της αναπνοής αυτής επιτυγχάνεται η σύνδεση του διαφράγματος, του εγκάρσιου κοιλιακού και του πυελικού εδάφους.
Η σύνδεση τώρα με τη σειρά της δημιουργεί μια στήριξη των ζωτικών οργάνων και μια αξονική επιμήκυνση της σπονδυλικής στήλης, αυξάνοντας έτσι τον κάθετο χώρο στον θώρακα. Στόχος λοιπόν κατά τη διαφραγματική αναπνοή είναι ο εισπνεόμενος αέρας να οδηγηθεί στην κοιλιακή χώρα. Αποτέλεσμα της αναπνοής αυτής είναι η κοιλιά να ‘’διογκωθεί΄΄ ελαφρώς, ενώ ο θώρακας παραμένει ακίνητος. Αυτή λοιπόν είναι η κλασική διαφραγματική αναπνοή, κατά την οποία όμως συμβαίνει το εξής: απενεργοποιείται ο εγκάρσιος κοιλιακός, ένας από τους βασικούς σταθεροποιητές μύες της περιοχής.
Και μαντέψτε;
Αυτό είναι κάτι που δεν θέλουμε. Όσα διαβάσατε δηλαδή μέχρι στιγμής αφορούν την αναπνοή που θέλουμε να αποφύγουμε στο pilates. Εδώ λοιπόν χρησιμοποιείται θωρακό-διαφραγματική αναπνοή (η λέξη είναι ίσως λίγο πιο τρομακτική από την προηγούμενη, όμως τα πράγματα είναι σίγουρα πιο απλά απ’ όσο φαντάζεστε, αρκεί λίγη συγκέντρωση). Στην αναπνοή αύτη λοιπόν, ο εισπνεόμενος αέρας οδηγείται προς τα χαμηλά τοιχώματα των πλευρών, χωρίς διόγκωση της κοιλιακής χώρας και κίνηση του θώρακα.
Άρα ο εγκάρσιος κοιλιακός παραμένει ενεργοποιημένος. Και κάπου εδώ να θυμίσω πως αυτός είναι και ένας από τους βασικούς μύες του κορμού μας. Αν καταφέρεις λοιπόν να τον κρατήσεις ενεργοποιημένο μόνο και μόνο αναπνέοντας σωστά, έχεις κερδίσει το μισό παιχνίδι.
Διαβάζοντας το άρθρο ίσως ήδη ξεκίνησες να εισπνέεις και να εκπνέεις, προσπαθώντας να καταλάβεις προς τα πού πηγαίνει ο αέρας που εισπνέεις. Οπότε για να γίνω πιο σαφής και να μπορείτε πλέον να αντιλαμβάνεστε και μόνοι σας αν ο κύκλος της αναπνοής είναι τελικά σωστός, θα πω μόνο αυτό. Ελάτε σε ύπτια θέση και τοποθετήστε τα χέρια σας στα πλευρά, με τις άκρες των δακτύλων σας να εφάπτονται μεταξύ τους.
Παίρνοντας την πρώτη εισπνοή από τη μύτη, οδηγείτε τον αέρα στα πλευρά. Αν τα δάχτυλά σας σταματήσουν να εφάπτονται τότε ΝΑΙ. Το πρώτο βήμα έχει επίσημα τελειοποιηθεί. Εκπνέοντας από το στόμα, οδηγείτε τα πλευρά προς τα μέσα, σαν να θέλετε ο αφαλός να βυθιστεί στη σπονδυλική στήλη. Σ’αυτό το σημείο οι άκρες των δακτύλων ακουμπούν ξανά. Θυμηθείτε την κίνηση που κάνει ένα ακορντεόν. Συγκέντρωση, μάτια κλειστά και αναπνοή!
Do your best and breathe deeply!
